Erdek Anısı

Selamlar,

Arşiv bitti sandız ama bitmez 😆 Toplanın bot ve şömine hayalimden nasıl vazgeçtim anlatıyorum. 😆 😆 28 Aralık 2018 tarihinde sabahın erken saatlerinde Avrupa Yakasından Murat abiyle buluşup Anadolu Yakasına badim Şafak abinin yanına geçtik. Onun efsane düldülü Ford Explorer'a eşyaları aktarıp Günay'ı da alıp düştük yollara..

Amacımız Erdekde Günay'ın yazlığına gidip botu alarak eğlenceli bir av geçirmekti. Fazla bir populasyon görmeyeceğimizi biliyorduk fakat sonuç tahmin ettiğimizden daha kesattı. Meralar süt liman, görüş harika fakat kuyruk yoktu. Belki rüzgar veya yağış yoktu ama hava buzzz gibiydi. Hele bide smooth giymemize rağmen bot ile meralar arası seyahatte efil efil esmiyor mu!? Bak yine ürperdim 😆 😆

Neyse efendim.Bot olduğu için zaman zaman 2'şerli zaman zaman da bireysel meralara dağılabiliyorduk. Bota gelince aklınıza sıradan şişme botlar gelmesin. İndirme-bindirme derdi yok. Komple plastik, burnunda ve kıçında tekerlekleri var. İster arabaya bağla ister ittirmek suretiyle deniz kıyısına kadar indir. Hazırlıklar tamamlanıp, botu suya saldığımızda 2. noktadan sonra artık ciddi anlamda üşümeye başlamıştım. Merayı taramayı bırakıp bota çıktığımda Murat abide hemen arkamdan gelmişti. Hafifden titremeyede başlayınca motoru çalıştırıp diğerlerinide alıp evin yolunu tutmalı diye düşündük fakat üst üste kayalara çarpmaktan kıl payı kurtulunca çapayı tekrar atıp Günay'ı beklemeye karar verdik. O an anladımki bu bot, fiber tekne vs. işleri bana göre değil. En azından konsolsuz yapamayacağımı anlamış oldum. 😆 😆

Herkes toplanınca ısrarlarıma dayanamayarak beni kıyıya bırakmaya ikna oldular 😆 Böylece önden giderek şömineyi yakıp evi ısıtacaktım. Tabi bu hayal edilen 😆 😆 En az dalış kadar kampçılık işleriylede ilgiliyimdir. Survival tarzda olmasada keyifçi olarak sıklıkla mevsim fark etmeksizin yaparım. Yani doğada ateş yakmakda sorun yok fakat şömineyi hiç yakmadığım için başıma geleceklerden habersiz işe koyuldum. Öncelikle dalış kıyafetlerinden kurtulup güzel bir duş aldım. Ardından odun ve dalları boylarına göre güzelce dizip verdim ateşe! Meğer topuzu çekip bacayı açmak gerekiyormuş. Tahmin ettim ama nerden açacağımı bulamayınca iş işten geçti. Aldı heryeri bir duman 😆 Haydi bakalım hemen kapağı kapat, bütün camları aç. İçeride hava dolaşımını arttırki duman çıksın. O esnada da koltukda cenin pozisyonu alıp, ince bir örtünün altında titriyorum tabi. Bir yandan da -bot mu? Şömine mi? Tövbe arkadaş elektrikli ısıtıcı neyine yetmiyor- düşünceleri geçiyor aklımdan😆 (Sağ alt köşede topuz gözüküyor)

Bizimkiler gelip Günay şöminenin altındaki minicik topuzu çekip ateşi alevlendirince ısındık tabi. Ardından sıcak çaylar poğaçalar derken dönüş yoluna geçildi. Belki avımız zayıf olmuştu ama geri dönünce tebessümle hatırladığımız anılar biriktirmiştik. Bu arada günü kurtaran Şafak abinin Baltabaşı oldu. Şimdi net kilosunu hatırlamıyorum ama 1.5kg dan fazla gelmişti.

Başka bir anı başlığında buluşmak üzere... 🍺