Foruma Üye olduktan sonra "Aktivasyon-Şifre Belirleme Aşamasında Sorun Yaşayan Üyelerimiz
Foruma üye olurken "hotmail, outlook, msn" uzantılı bir mail adresi kullandıysanız size gönderdiğimiz aktivasyon-şifre belirleme e postası hesabınızdaki "gereksiz-spam" klasörüne düşmüş olabilir. Lütfen "gereksiz-spam" klasörünü kontrol ediniz. Destek için instagramdan @spearfishingturkey bize ulaşabilirsiniz.
Herkese merhaba
Konu başlığında olduğu gibi başlamak istiyorum;
Sinarit...
Adı kitaplara geçmiş,tüm zıpkıncıların en az bir kez iri bireylerinden birisini avlamak istediği,en nazlı ve en akıllı avcılardan birisi.
Uzun süre boyunca bu hayvan bana neden yaklaşmıyor ? Neden tam menzile girecekken dönüp arkasını gidiyor ?diye hayıflanıp duruyor ve bu işi çok daha iyi seviyede yapan ustalarımdan sebeplerini öğrenmeye çalışıyordum.Her buluşmamızda konu sinaritle başlar sinaritle biterdi.
Ördek dalışına dikkat et! Dalışa başlarken ses çıkartma! Paletleri sakince vur! Aşağıya indiğinde güneşi arkana al! Kımıldama! Başını sağa sola çevirme gibi onlarca şeyden bahsedip o güzel günün gelmesini beklerdim.Dalışa gideceğimin bir gece öncesi uykuya dalmadan önce hayal kurar acaba karşılaşsam bu kez ne yapmalıyım? Ne tarafa inmeliyim? Yada direk kulemi yapsam diye düşünürken birde baktım ki saat çalıyor.
Dalış vakti !
Hemen akşamdan hazırlanan tüm ekipmanları tekrar hızlıca gözden geçirip dalış öncesindeki o meşhur kahvaltımı yani ; bakır tasta haşladığım iki yumurtayı mutfakta ekmekliğin içinde kuruyup kırıntılar halindeki ekmek dilimi ile birlikte yiyerek bir hırsız gibi sessizce çocukları uyandırmadan evden çıktım.Arabama atladım ve badileri evlerinden alıp hızlıca yola koyulduk.Malum bir çoğunuzun yaşadığı geciktirici sebepler nedeni ile meraya varmamız biraz geç oldu.Tarih 29 aralık 2019 du.Saat 10.00 civarında suya girmek için hazırlanmış ve hatıra olsun diye bir fotoğraf çekmiştik.Badilerim koyun sol tarafına girmek için hazırlanırken ben yine her zaman gittiğim tarafa gidecektim.Suyun kenarına gelince bütün malzemeleri yere bıraktım.Yavaşça yüzümü yıkadım ve sakinleşmek için derin bir nefes alıp başımı kaldırarak denize doğru döktüm içimi.Bir yandan da artık reflex halina gelmiş dualarımı okuyordum içimden .
Allahım nasibimizde olanı hayırlı kıl bizim için diye .
Oturdum ufak bir kayanın üstüne yavaşça paletlerimi giydim.Kemerimi kontrol ettim.Zıpkınım zaten yanı başımda duruyordu.Başıma kameramı takıp biraz daha sakinleştikten sonra çok yavaş bir şekilde suya giriş yaptım.Ben tüm bunları yaparken badilerim suya girmiş 50 metre ileride sol tarafta ‘Beyler kefal var’ diye sesleniyorlardı.Dedim ki tamam hareketli bizim buralar.
Biraz daha açıldıktan sonra yaklaşık iki metre derinliğe gelince sakin bir şekilde zıpkınımın lastiklerini kurdum.Maskem harika şekilde yüzüme oturmuş,elbisem hiç bir yerinden su almıyor,ağırlık kemerim de olması gibi tamda yerindeydi.Her şey mükemmel şekilde olması gerektiği gibiydi.En büyük korkum olan üşüme sorununu zaten smooth elbise ile çözdüğüm için kafam tamamen rahattı ve tam anlamı ile odaklanmıştım.Ama tüm bunları yaparken kesinlikle palet vurmuyordum.Akıntı ile çok yavaş bir şekilde ilerliyordum.İlk agaşonumu yapıp alışmaya çalışmak için son nefesimi almıştım ki onu gördüm.
Tam altımdaydı!
O kadar sakindi ki . Öylesine süzülüyordu ki.Renkleri... Duruşu...
Aman allahım!
İşte yine en olmadık yerde en olmadık zamanda karşıma çıkıvermişti.
Ne yapmalıydım bilmiyordum.Acaba kule dalışı mı yapsaydım.Yada biraz uzaklaşıp başka yere mi yatsaydım.Ama güneş tam arkamdaydı ve yavaş yavaş hayvanın hareketleri tedirginleşmeye başlamıştı.
Sonrasında sanırım beni fark etti ve yine sakin ve emin hareketlerle uzaklaşmaya başladı.Balığın gezdiği yer kum,erişte ve taşlık bölgeydi.Yani en sevdiği yerlerdeydi yine .
Dedim ki kendime 'Selim sen şimdi yatacaksın,yine gelmeyecek ama olsun.Belki döner geriye.Belki seni merak etmiştir'.
Sonrasında rahatladım.Gözlerimi kapatıp uyku moduna geçtim neredeyse.
Dedim ki tamam! Hazırsın ve in artık aşağıya.Son bir derin nefes ve sakin bir ördek dalışından sonra yavaş yavaş aşağıya süzülmeye başladım.Çok derin değildi. Derinlik tam 5 metreydi.
Saklanacak olduğum büyük kayanın bir arkasındaki kayaya inmiştim.Oradan yavaşça palet vurup daha güzel gizlenebileceğim kayaya geçecektim ve hiç bir aksilik olmadan o ana kadar her şey çok güzel ileliyordu.
Sonunda bir kaldırım taşı gibi yapışmıştım yere.Hiç kımıldamıyordum.Kütük gibi derler ya hani.İşte aynen öyle yatıp kımıldamadan bekledim.Öncesinde sargozlar ve karagözler tedirgin hareketlerle yaklaştılar atış yapmadım.Dedim ki gördü o beni , mutlaka gelecek , gelmek zorunda!
Ve nihayet göründü.çok uzaktaydı yaklaşık 20-25 metre ileride diğer kayalıkların üzerinde geziyordu.
Sağa sola dönüp duruyordu.Başka bir kayanın arkasına geçti ve o an kayboldu.Yine soğukkanlı bir şekilde kımıldamadan duruyordum.Başımın üst kısmı eminim görünür haldeydi ve taşın arkasından çıktığı ilk an yavaşça başımı aşağıya doğru çektim.
O da ne ? Allahım bu nasıl bir geliştir.Gözlerime inanamıyordum.Sonunda onu kandırmıştım ve geliyordu.Çok hızlı yaklaşıyordu ve atışı yan döndüğünde mi yapsam yada gelişine kafaya mı atsam diye düşünüyordum ve çok daha fazla yaklaşmadan ahşap zıpkınımla atışımı yaptım.İki tane 16mm lik sigal lastiğin sürdüğü 7mm'li Şiş tam yanağından girmişti.Öylesine hızlı açtı ki makarayı anlatmam mümkün değil.Bütün ses hala kulağımda.
Sonrasında ben yukarı nefeslenmeye çıkarken bir yandan ona bakıyordum ve o da doğası gereği saklanabileceği yada kaçabileceği bir yer arıyordu.
Sudan çıktığım ilk an derin bir nefes aldım ve öylesine bağırmaya başladım ki anlatamam.Eminim kıyıda birileri olsaydı mutlaka duyardı.
Havanın soğukluğun tekrar hissetmiştim yüzüme vuran rüzgarla.Sızlatacak kadar güzel bir soğuk vardı denizin üstünde.
Can! CAAN ! diye bağırıyor badimi çağırıyordum.Beni duyduğunda gel buraya çabuk ol diye tekrar bağırmaya başladım.O esnada balık ne tarafa gitti nereye girdi diye anlamaya çalışıyordum.Öylesine karmaşık bir durum vardı ki suyun altında anlatamam.Kaç delikten geçmiş,kaç kayanın altıntan dolaşmış tarif etmem imkansız.En sonunda şiş kelebeği bir kayaya sıkışınca daha fazla makarayı açamayarak bütün gövdesi satıhtan görülecek şekilde taşın arasına sıkışmıştı.İnmeye başladım aşağıya doğru.Yaklaştıkça onun asaleti ve renkleri beni büyülemeye başlamıştı.Elime almıştım.Ellerimdeydi balık artık ama çıkaramıyordum yukarıya.Çok kötü dolanmıştı taşların altında.
Bıçağıma attım elimi balığı söndürmek için ama fark ettim ki nefesim azalıyor.O esnada vazgeçtim ve badim zaten 10 saniye sonrasında yanıma gelmiştim.Beni orada uğraşırken görünce zaten tüm olayı anladı.Gözleri büyümüştü onunda .Çifte kurulu beuchat zıpkınını tek'e aldı ve güzel bir dalıştan sonra tam kafasından bir de o vurdu.Artık balık garanti bizimdi.
Sudan çıkıp nefeslendiğinde birbirimize bakıyorduk ikimizde .Balığı vurduğu ilk an yoklamıştı acaba yukarıya alabilirmiyim diye ama nafile.Makara ipini kesmekten başka çare yok gibi gelmişti bana .
Badime makara ipini keseceğimi söyledim.Sonrasında ipi kesince şişi aldım ve yukarıya çıktım.Bu esnada badim de balığı aşağıdan kurtardı ve balık artık onun zıpkınına ait olan şişteydi.Yavaş yavaş suyun üstüne alıp balığı elime aldım.Hala bir korku vardı içimde.İlk kez bu kadar büyük bir balık yakalamıştım ve bunun bence haklı gururunu yaşamalıydım.Balığı söndürdüm ve o esnada diğer badim mustafa da bize katıldı.Helal olsun çok güzel balık ve buna benzer sevinç çığlıkları ile resmen zafer sarhoşluğu yaşıyorduk.
Tüm bunların sonunda balığı dizgiye aldım ve o an zıpkınımı aradı gözlerim.
Eyvah ! Zıpkın yok! Nerede ?
Nerede olacak ? Az önce makarasını kesip şamandıra gibi suyun üzerinde bırakmadın mı a benim saf evladım.
Badimin zıpkınının şişini boşaltıp aynı şekilde suyun üzerine bıraktık ve akıntı yönünde aramaya başladık.Ama tahmin edebileceğiniz gibi nafile.Çünkü rüzgar şiddetini artırmış ve deniz iyice yükselmişti.Ara Ara Ara,Taşlara bak suyun üstüne bak ama nafile.
Sudan çıkmaya karar verdim ve karadan bakacaktım zıpkına.Balığı arabadaki çantamın içine yerleştirdim ve yüksek bir yere çıkıp denizi izlemeye başladım ama her yer parıl parıl.Hiç bir şey görülmüyor.Bir yandan badilerim bir yandan ben saatlerce aradık ancak bulamadık.
Geriye arabaya döndüm ve çok susadığımı fark ettim.Bir şişe suyu bitirdikten sonra balığı çantadan aldım ve uzun uzun izlemeye başladım.Paletin üzerinde kımıldamadan yatıyordu ve ben ona öyle uzun uzun bakıyordum.Bir yarım çok sevinçli mutlu ama diğer yarım biraz buruk ve üzgün.Hem böyle bir güzelliği öldürmenin verdiği ince bir hüzün var.Hemde onu kandırabilecek kadar ilerlemiş olduğumu bilmenin gurur okşayıcı ufak,minik mutluluğu.Hayatım boyunca böyle çok nadir hissettim sanırım.Kımıldamadan yatıyordu onca mücadeleden sonra.
Derken baktım almışım telefonumu,yatırmışım o güzelliği göğsümün üzerine ve birlikte bir hatıra fotoğrafı çekiyorum.Çektiğim bu fotoğrafı en sevdiğim yarim ile paylaşıyorum ilk başta.Sonrasında diğer kıymetli dostlarımla.
İnsan oğlu ne tuhaf değil mi ? Bir anı bir anına tutmuyor.Bir yanda üzüntü var bir yanda paylaşmak istediğin bir başarı.
Anlatamıyorum bunu...
Sonrasında soyundum,bir şeyler atıştırdım.Kahverengi yün içliğimi giydim sıcak sıcak.Kafamda yeşil berem ve plaj sandalyesinde oturmaya başladım.Üstümde kalın kazak ve montum ile.
Çok sakindim.Denizin huzuru tamamen beni avuçlamıştı.Müthiş rahattım ama dediğim gibi ince bir hüzün de vardı içimde zıpkınımı kaybettiğim için.
Ama bundan aldığım çok güzel bir ders var . Serhan hocamın sürekli söylediği bir söz var ; ' Soğuk kanlılığınızı kaybetmeyin’
Gerçekten de bunun ne demek olduğunu o an plaj sandalyesinde o soğuk rüzgar yüzüme vururken çok iyi anlamıştım.O kadar çok dalmışım ki kahvem bile buz gibi olmuştu.
Elimden geldiğince tüm hislerimi ve mutluluğumu, bu güzel anımı siz dostlarımla paylaşmak istedim
.
Çok daha güzel av anıları ile buluşmak üzere
Hoşçakalın.
Selim BULUT
@selimbulut tam manasıyla harika bir av paylaşımı. Av günü hatıranı okurken o anları yaşamış kadar oldum. Kalemine sağlık. Bu arada o güzel sinarit için de ayrıca tebrik ederim. Çoğu zıpkıncının hayallerini süsleyen, çok güzel bir av yapmışsın. Ancak tüfeğinin kayıp olmasına çok üzüldüm.
İlk başladığım sene ben de zıpkınımı kaybetmiştim. Bir iki yudum su içmek için tüfeği şamandıramın üzerine koymuştum. Toplasan 10-15 saniye sürdü kafamı bir çevirdim ki zıpkınım yok! Şiş üzerinde olduğundan dibe çökmüştür diye tahmin ettim. Defalarca dalış yaptım aradım ancak bir türlü bulamadım. Üzerinde kameram da vardı 🙂
Deniz bir yandan verirken bir yandan da alıyor. Buna da şükür kardeşim. Aldığı dalış malzemesi olsun sadece. Sağlıklı ve bol avlı dalışlar dilerim.
dediğin gibi kardeşim.Bir yandan veriyor 🙂 bir yandan alıyor. Hayırlısı 🙂
Müthiş anlatmışsın be! Yani bu hikayeyi telefonda dinlemiş birisi olarak söylüyorum. Yazıyı okurken yaşadım resmen. Çok çok sevindim senin adına, inan bana sadece balık değil, avdan çıkardığın derslerle birlikte bunlar işte parayla satın alınamayacak anlar, dersler, duygular. Muazzam dostum. Nefesine yüreğine sağlık.
Tebrikler hocam bu heyecanınızı hiç kaybetmemeniz dileğiyle nefesinize gönlünüze sağlık ...
Sagol kardesim.tesekkur ederim iyi dileklerin icin.
insallah bir gun birlikte yasadigimiz av hatiralarindan da bahseder ,guler egleniriz 🙂
en buyuk temennim sizinde soylediginiz gibi o heyecani kaybetmemek.insallah allahtan mani olmazsa omrumun sonuna kadar devam edecegim boyle guzel anilar biriktirmeye
harika yazmışsın gerçekten dostum. zıpkın yok dıye yazınca, sesli hassktr dedim vallahi 😀
olsun bence böyle bir sinarite ve anıya değer:) darısı başımıza..
Bence soyadinizi PAMUK olarak degistirelim, tebrikler, hem av hem de anlatim bicimin fevkelade.
Merhaba, gördüğüm kadarıyla İzmir'de yaşıyorsunuz. Balık için tebrikler. Zıpkınınızın markası ve modelini paylaşırsanız ilanlarda ya da ikinci el işi yapan esnaf arkadaşlarda denk gelirsek sizi bilgilendirelim. Mutlaka bulunacaktır. Ahşap zıpkın üzerinde şiş yok iken kıyıya vurana kadar devam edecektir. Daldığınız yeri tarif ederseniz belki o tarafa yolu düşen zıpkıncı arkadaşları göz gezdirmeleri açısından uyarabiliriz. Her ne kadar yaptığınız avın verdiği keyif ile pek anlamasanız da zıpkının gitmesine ben daha çok üzüldüm açıkcası. Bugün iyi bir ahşap zıpkını yeniden temin etmeye kalksanız en az 2000 lirayı gözden çıkarmanız gerekir. Dalış hayatımda yıllarca zıpkınlar, tek paletler, maskeler gibi bir sürü ekipman bulmuş ve malum sitelerde sahibini aramış biri olarak sıkıntılı bir durum olduğunu tahmin edebiliyorum. İnsan dalışa gitmediği zamanlarda bile zıpkını ile oyalanmayı, bakımlarını yapmayı keyif ve heyecan kaynağı olarak görüyor. Moralinizi bozmuş olmak istemem, av için tekrar tebrikler.
Valla bende ilk fark ettiğim anda öyle bir bağırmıştım aslında ama yazmadım buraya 😀
İnşallah dediğiniz gibi size de nasip olur.Çok teşekkür ederim bu arada
İyi dilekleriniz ve iyi niyetiniz için çok teşekkür ederim.
Dediğiniz gibi izmirde yaşıyorum ve o gün çeşmede avlanıyordum.Günlerce sert poyraz esti o gün ve büyük ihtimalle yunan'a kadar varmıştır çoktan.Belki de bir başkası buldu ve kullanıyor.Uzun zaman geçti üzerinden ve artık ümidimi tamamen kestim diyebilirim.
Zıpkın marotech markaydı.Üzerinde sft sticker'i vardı.110'luk bir zıpkındı ve 2x16mm sigal lastik vardı üzerinde.
Kim bilir bunca zaman sonra belki denk gelir bir yerlerde 🙂
Düşünceleriniz için tekrar teşekkür ederim.
@selimbulut keşke anlaticak bir av olsa, bu sabah henüz hava aydınlanmaya köpekleri sahile çıkardım deniz iyi gözüküyordu , sakindi , aslında pek bişey gorememistim hava halen kapkaranlikdi.Dun akşam windy den esen rüzgar bu sabah için av yapmaya uygun bir hava durumu öngörüyordu.Eve gelir gelmez esimden 2 saatlik izin kopardım ve zipkinimi, dizginimi kusandim denize kostum bu sırada hava aydınlanmaya başlamıştı ve denizin üstünde köpüren kudretli dalgalar adeta sıkıyorsa gir diyorlardı.Samandirami sisirirken bir yandan kendimle pazarlık yapıyordum evet 1 haftadır yeni aldigim malzemeleri denemek için sabirsizlaniyordum ama bir yandan da tehlikeli bir dalış ortamı vardı.Bir dalış macerasi islanmadan yerlerine geri yerleştiren malzemeler ve eşinin eve erken dönmesine sevinen bir eşle neticelendi.
doğru bir karar vermişsiniz bence suya girmemekle.Yeni alınan ekipmanları denemek için sakin sularda avlanmak daha mantıklı bence.Adapte olmak daha az zaman alıyor.Diğer türlü başlı başına zaman kaybı olurdu.İnşallah ilerleyen zamanlarda keyifle avlandığınız günler olur.Allah sağlık ve huzur versin gerisi kolyay 🙂
