Deniz Korkum Ve İlk Avım (AKYA)

Herkese selamlar ben Burak küçük yaştan bu yana denizde büyüdüm daha çocukken deniz çiyanlarını sokmalarına rağmen elimle tutar yengeçleri kayaların arasından söker çıkarır 10 - 15 metreye kadar dalar denizyıldızı çıkarırdım çocukluğumun yazları Marmaris İçmelerdeki Kampımızda geçti diyebilirim sabah gözümü açar açmaz denize atlar akşamaca çıkmazdım ama içimde hep dibini görmediğim derinlere ve yosunlara karşı bir korkum vardı... Hâlâ yenemediğimi fark ettiğim için artık başkalarından tavsiye almanın zamanı geldi diye düşündüm. Yalnız başıma denize girmekten ve dibini görmediğim yerlere gitmekten çok çekinir oldum bilinç altımda ve düşüncelerimde sürekli derinlerden gelebilecek şeylerin bana zarar verip veremeyeceğini düşünür oldum :/ zıpkın çok sevdiğim ama bir o kadar da çekindiğim bir tutku benim için. Denize karşı bu kadar ön yargılı ve korku doluyken elime zıpkın alıp derinlere gitmek ne derece doğru olur bilemiyorum açıkçası... Denizi çok sevmeme rağmen içindeki yaşama karşı hep bir çekincem olmuştur taşa yaklaşınca müren çıkar mı korkusu derine gidince köpek balığı denk gelir mi o gelir mi bu gelir mi korkusu kuma basıyorken mavi yengece parmağı kaptırır mıyım korkusu daha neler neler  şimdi düşünüyorum da çocukken o kadar denizi kurcalamanın sonucu olarak gördüğüm şeyler şimdi korkmama neden oluyor galiba... En korktuğum yerin en sevdiğim yer olması beni bu korkuyu yenmeye sürekli itiyor ama korkumu nasıl yenerim açıkçası bilmiyorum... Sürekli videolar izliyor ve forumlarda geziyor olsam da içimi pekte rahatlatabilmiş sayılmam... Hele ki en zararsız bildiğim yunusların bile kimi zıpkıncının korkulu rüyası olduğunu öğrendikten  sonra içimden "ulan bir yunus vardı güvendiğim oda bela çıktı " düşüncesine büründüm. Ama ne olursa olsun ben yarimden vazgeçmem! 😀 sevenleri birbirine kavuşturmak sevaptır lütfen sizinde zamanında deniz korkunuz vardıysa nasıl yendiğinizi yada korkularınıza rağmen kendinizi nasıl adapte ettiğinizi benimle paylaşırsanız sevinirim çıkmaz korkma denk gelmez demeyin yüzerken köpek balığıda gördüm... yunusta gördüm... fokta gördüm ... gördüm allah gördüm şu hayatta istediğim son şey zıpkınla atış yaptıktan sonra arkamda beliren 2 metrelik bir köpek balığı hele ki ilk av denemelerim esnasında yaşadığım talihsizlik beni biraz daha korkuttu diyebilirim.

İlk Avım AKYA

12 yada 13 yaşlarında yalvar yakar aldırdığım 35 lik zıpkın ile evde mukavva ya çizdiğim balıklar üstünde atış talimi yaparak hobiye başladım. Arkasına minder koyduğum mukavva paramparça olduktan sonra minderin aslında duvarı korumadığını şişin minderi delip duvarı mahvettiğimi fark ettiğimde bir yandan baba korkusu bir yandan da vay canına çok güçlü çok iyi zıpkınım var düşüncelerine kapılmıştım... 😀 İnternette zıpkınla nasıl avlanabilirim diye araştırırken Tam hatırlamıyorum Jack Bueno muydu neydi neyse öyle birinin türkçeye çevrilmiş agaşon nasıl yapılır nasıl nefes tutulur eğitimini biraz okuduktan yaklaşık 1 hafta sonra sonunda artık Marmaristeydim ve zıpkınla dalmak için sabırsızlanıyordum... Kampa gelir gelmez zıpkınımı kaptım ve önce kıyıda daha sonra kayalıklarda biraz gezdikten sonra bizim evin önündeki aniden derinleşen yere geldim aklıma okuduğum yazıdaki agaşon tekniği geldi ve ceplerime taş doldurup tekniği denemeye karar verdim... biraz nefeslenip 5 6 metre derindeki taşın üstüne yatıyor zıpkının kabzasını taşa bir kaç kez vurup bekliyordum ama ne gelen vardı ne giden... artık zıpkınla birşeyler yapamıyacağımı düşünüp umutsuzluğa kapılmaya başlamıştım ki bir kaç denemenin sonunda uzaktan çokta büyük görünmeyen iki kafa belirdi... o.O AmAN tanrım! iki tane git gide yaklaştıkça dahada büyüyen balıklar!! korkudan mi adrenalinden mi bilmem ellerim titriyor kalbim balıklar yaklaştıkça dahada sert atmaya başlıyor BALIKLAR DAHADA YAKLAŞIYOR VE BAAAMMM!!! İLK ATIŞIM VE!!!!!! oda ne! O.o benim duvarları delen dünyanın en güçlüsü olduğunu sandığım zıpkınım 30 belki 40 cm önüme düştü :O balıklar ani bir hareketle yan döndüler ve gördüğüm karşısanda şok oldum o küçücük kafalar meğersem ben kadar varmışlar bir anda her şey tersine döndü ve vurma hayalini kurduğum balıkların ikiside gözünü bana dikmiş etrafımda dönüyorlar !! zıpkını bıraktım kaçmaya çalışıyorum ki mayodaki ağırlığın beni tuttuğunu fark ettim... sen misin beni tutan hadi bakim o korkuyla nasıl asıldıysam mayoya yırta söke ayaklardan tekmeleye tekmeleye cıkardım anadan doğma son sürat karaya palet basarken beni gören ünlü bir antrenör olsa şuan olimpiyatlarda Türkiyeyi temsil ediyor olabilirdim...:D  allahtan ki daha kamp tam açılmamıştı pek gelen giden yoktu cır cıbıl eve koşmuştum aradan 10 11 yıl geçti ama o balıkların bana gelişlerini hiç unutmam inşallah bir gün donsuz değil onsuz çıkmayacağım denizden 😀 dinlediğiniz ve zaman ayırdığınız için şimdiden teşekkür ederim sevgilerim saygılarımla   :))

 Köy Hizmetleri Kampı (eski)